- Skoro mnie tak prosisz, kuzynko, chętnie pomogę.

- Myślę, że ci na mnie zależy, Alexandro. Czuję, że tak. Wiedziałem to, od momentu
Bryce zaniepokoił się. gdy po wyjściu z łazienki nie zastał Klary w sypialni. Jedynym śladem jej obecności było ubranie leżące na podłodze. Włożył szlafrok i poszedł jej szukać. Karoliny też nie znalazł w pokoju dziecinnym, więc zszedł do kuchni, skąd dobiegały jakieś odgłosy.
Zerknęła na jego profil.
Dwór jest, tak jak mówił, pięknie położony, ale dom nieładny. Jest to wielki, czworokątny masyw, biało otynkowany, ale brudny, zabłocony i cały w plamach od wilgoci. Otaczające go grunta są z trzech stron zalesione, a z czwartej ciągnie się pole opadające pochyłością w dół ku głównemu traktowi, wiodącemu do Southampton. Droga ta wije się w odległości stu jardów od frontowej bramy. Kawał pola przed domem należy do dworu, ale lasy wokoło są częścią rezerwatu lorda Southertona, Kępie czerwonych buków, znajdujących się na wprost wejścia do hallu, dwór zawdzięcza swą nazwę.
Alexandra Gallant.
- Owszem. Chcę, żebyś ożenił się z Rose.
- To dobrze.
umiejętności Rose i jej własnych. Szczególnie przed jednym człowiekiem pragnęła się
spędzać, Postanowiłem na łotra się zmienić, Dni tych rozkosze nienawiścią zatruć.”1
- Nie byłam w błędzie! - Alexandra chodziła w tę i z powrotem po małym gabinecie. -
- I nie krzycz na mnie. Wrzask nie zmieni mojej decyzji. - Wrzuciła halkę do kufra. -
Lucien zszedł z ostatniego stopnia, nie zwracając uwagi na kuzynkę.
Ojciec ją uderzył.
Alexandra siedziała przy fortepianie i grała ulubioną melodię taneczną swojego ojca.

do Meksyku.
w myślach, szukał związku. Coś mu się nie zgadzało.
czyste pokoje. SoCal Inn okazał się niskim, podłużnym budynkiem. Zbudowano go, jak
– Ja prowadzę – zdecydował, otwierając samochód. – Ty obok. – Wyjął z torby kaburę z
Nie znał odpowiedzi na to pytanie. Połączył się z Internetem, uchylił odrapane żaluzje,
opadnie. Bezy cytrynowe, krem koksowy, creme brulee, toffi, ekierki. Wszystkie królowały
Przynieś zaświadczenie od lekarza, a porozmawiamy o powrocie do czynnej służby.
Wstrzymała oddech, zeszła do garażu i mało brakowało, a wywróciłaby się na progu, gdy
Otworzyła drzwiczki, spojrzała na Bentza, uśmiechnęła się prowokacyjne i posłała mu
– Kto? Kto ci pomaga?
115
– Nic ciekawego. – Wyjrzał przez żaluzje na parking, gdzie już zapadła ciemność, którą
lotniska. Skończyła już służbę, ale wisiała Jonasowi Hayesowi przysługę. Co prawda Rick
plan? Matko Boska! O1ivia nie wyobrażała sobie gorszej śmierci niż ta, która ją czeka;
– Zakładając, że sprawy są powiązane. – Są.